• Transmisje-Nagrania
  • Intencje
  • Ogłoszenia duszpasterskie
  • Pogrzeby
  • Parafia
    • Kancelaria
    • Szkaplerz
    • Duszpasterze obecni
    • Dziś
    • Dawniej
      • Historia parafii
      • Proboszczowie od XVII w.
      • Wikarzy od XIX w.
  • Grupy
    • Rodzinny Krąg Biblijny
    • Dzieci Maryi
    • Dzieci Maryi – zaproszenie
    • Różaniec Rodziców
    • Róże Różańcowe
    • Rodzina Karmelitańska
    • Stowarzyszenie bł. E. Bojanowskiego
    • Grupa „Nie wstydzę się Jezusa”
    • Schola „στο Θεό”
    • Uskrzydleni
    • Diakonia modlitewna
  • Warto przeczytać
    • Kącik misyjny
    • O świętych
    • Nasza historia
  • Galeria
    • 2022
    • 2021
    • 2020
    • 2019
    • 2018
      • 100-lecie Niepodległości
      • Nabożeństwo oraz procesja Bożego Ciała 2018 – film
      • Zdjęcia z aukcji i występu z okazji Dnia Matki
      • Majowe przy kaplicy św. Jana Nepomucena
      • „Chrzest 966. Źródło” – Teatr Historii
      • Sakrament bierzmowania – Anno Domini 2018
      • Zmartwychwstanie Pańskie i procesja rezurekcyjna
      • Triduum Paschalne
      • Wspomnienie z „Młodzianków” i Święta Św. Rodziny
      • Orszak Trzech Króli
      • III edycja Koncertu Charytatywnego „Uskrzydleni i przyjaciele”
    • 2017
      • Uskrzydleni
        • Uskrzydleni i przyjaciele – koncert
        • „Uskrzydleni” u Babci Anny
        • „Quiz’owy zawrót głowy”
        • „Ferie na farze” – Ilustrujemy Ewangelię
        • „Ferie na farze” – Razem gramy i śpiewamy
        • „Młodsi – Starszym” – kolejna edycja akcji za nami :-)
      • Bierzmowanie -Gierałtowice 2017
      • Św. Mikołaj 2017
      • Boże Narodzenie – Pasterka 2017
    • 2016
      • Światowe Dni Młodzieży – galeria zdjęć
    • 2015
      • Koledowanie z DuoCoral 2015
    • Boże Ciało – Galeria
      • 2021
      • 2017
      • 2016
      • 2015
      • 2014
      • Boże Ciało w starej fotografii
    • Krzyże i kapliczki
    • Galeria ogólna
  • Rekolekcje
    • Rekolekcje 2018
    • Kazania Pasyjne 2017
    • Rekolekcje 2017
    • Rekolekcje 2016
    • Rekolekcje 2015
  • I Komunia Św.
    • Wczesna Komunia Św.
  • Fabryka cudów
    • O nas
    • Działo sie
    • Wspierają Nas
  • Statystyki
  • Archiwum
  • Polecane
  • Ministranci
    • Chcesz być ministrantem ?
    • Informacje
    • Inauguracja „parafialnego sezonu rowerowego” 2018
    • Galeria zdjeć
  • Bierzmowanie
    • Wspomnienia po rekolekcjach młodzieżowych
    • 8 klasa Szkoły Podstawowej
    • 7 klasa Szkoły Podstawowej
  • Intencje modlitewne
    • Intencje
    • Intencje papieskie i misyjne
    • Podziękowania
    • Archiwum intencji
  • Zaproszenia
    • Rekolekcje, konferencje, dni skupienia
    • Pielgrzymki i wyjazdy
  • Kontakt

Wpis

06
LUT
2020

Orędzie Papieża Franciszka na XXVIII Światowy Dzień Chorego – 11.02.2020 r.

Posted By : Katarzyna Puc
Comments : Off

«Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście,

a Ja was pokrzepię» (Mt 11, 28)

Drodzy braci i siostry,

1. Słowa Jezusa: «Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię» (Mt 11,28) wskazują na tajemniczy kierunek łaski, która objawia się ludziom prostym i daje wytchnienie utrudzonym i zmęczonym. Słowa te są wyrazem  solidarności Syna Człowieczego wobec ludzkości dotkniętej smutkiem i cierpieniem. Jakże wiele osób cierpi w ciele i na duchu! Jezus Chrystus wzywa wszystkich, aby pójść do Niego: «przyjdźcie do mnie» i obiecuje ulgę i wytchnienie. «Kiedy Jezus to mówi, ma przed oczyma ludzi, których spotyka każdego dnia na drogach Galilei: wielu ludzi prostych, ubogich, chorych, grzeszników, znajdujących się na marginesie społeczeństwa z powodu ciężaru prawa i opresyjnego systemu społecznego… Ludzie ci zawsze uganiali się za Nim, aby słuchać Jego słowa  – słowa, które dawało nadzieję!» (Anioł Pański, 6 lipca 2014).

W XXVIII Światowy Dzień Chorego, Jezus kieruje zaproszenie do chorych, uciśnionych i biednych, którzy wiedzą, że zależą całkowicie od Boga i, dotknięci ciężarem próby, potrzebują uzdrowienia. Osobom przeżywającym przygnębienie z powodu swojej sytuacji słabości i bólu Jezus Chrystus nie narzuca przepisów prawa, ale oferuje swoje miłosierdzie czylisamego siebie jako odnawiającą moc. Jezus patrzy na poranione człowieczeństwo. On ma oczy, które widzą i które zauważają, gdyż patrzą głęboko, nie rozglądają się obojętnie, lecz zatrzymują się i akceptują całego człowieka, każdego z jego stanem zdrowia, nie odrzucając nikogo, zapraszając każdego do wejścia w Jego życie, aby doświadczyć łagodności.

2. Dlaczego Jezus Chrystus żywi te uczucia? Ponieważ On sam uczynił się słabym, doświadczając ludzkiego cierpienia i otrzymując następnie pokrzepienie od Ojca. Faktycznie tylko ten, kto osobiście przeżywa to doświadczenie, będzie potrafił pocieszyć drugiego. Istnieje kilka poważnych form cierpienia: choroby nieuleczalne i przewlekłe, choroby psychiczne, schorzenia wymagające rehabilitacji lub opieki paliatywnej, różne niepełnosprawności, choroby wieku dziecięcego i podeszłego… Wobec nich czasami brakuje człowieczeństwa, dlatego konieczne jest spersonalizowanie podejścia do pacjenta, dodając do leczeniatakże opiekę w celu integralnego uzdrowienia człowieka. W chorobie czuje on bowiem, że zagrożona jest nie tylko jego integralność fizyczna, ale także wymiar relacyjny, intelektualny, uczuciowy i duchowy; i dlatego oprócz terapii oczekuje wsparcia, troskliwości, uwagi… jednym słowem miłości.Ponadto obok człowieka chorego jest jego rodzina, która cierpi i również potrzebuje pociechy i bliskości.

3. Drodzy chorzy bracia i siostry, wasza choroba stawia was w szczególny sposób pośród owych, “utrudzonych i obciążonych”, którzy przyciągają wzrok i serce Jezusa. Stąd wychodzi światło, które oświeca wasze chwile ciemności i nadzieja wobec waszego zniechęcenia. Jezus zaprasza was, abyście przyszli do Niego: «Przyjdźcie». W Nim bowiem niepokoje i pytania, które rodzą się w tej waszej “nocy” ciała i ducha, znajdą siłę do ich pokonania. Tak, Chrystus nie dał nam recept, ale swoją męką, śmiercią i zmartwychwstaniem uwalnia nas od ucisku zła.

W tym stanie na pewno potrzebujecie miejsca, aby się pokrzepić. Kościół chce być coraz bardziej i lepiej “gospodą“ Dobrego Samarytanina, którym jest Chrystus (por. Łk 10, 34), to znaczy domem, w którym można znaleźć Jego łaskę, wyrażającą się w gościnności, w akceptacji, w podniesieniu na duchu. W tym domu będziecie mogli spotkać ludzi, którzy, uzdrowieni miłosierdziem Bożym ze swojej słabości, będą umieli pomóc wam nieść krzyż, tworząc z własnych ran szczeliny, poprzez które ponad swoją chorobą można dostrzec horyzont i otrzymać światło i powietrze dla waszego życia.

W to dzieło przynoszenia ulgi chorym braciom wpisuje się działalność pracowników służby zdrowia: lekarzy, pielęgniarek, personelu pomocniczego, administracji placówek sanitarnych, wolontariuszy, którzy, wykonując swoje zadania zgodnie z kompetencjami, pozwalają odczuć obecność Chrystusa, który ofiaruje pociechę i troszczy się o chorą osobę, opatrując jej rany. Jednakże również oni są mężczyznami i kobietami nie pozbawionymi własnych słabości czy chorób. W odniesieniu do nich mają szczególne znaczenie słowa, że «otrzymawszy pokrzepienie i pocieszenie Chrystusa, jesteśmy z kolei wezwani, aby stać się pokrzepieniem i pocieszeniem dla naszych braci, poprzez postawę łagodności i pokory na wzór Mistrza» (Anioł Pański, 6 lipca 2014).

4. Drodzy pracownicy służby zdrowia, każda interwencja diagnostyczna, prewencyjna, terapeutyczna, badawcza, lecznicza i rehabilitacyjna skierowana jest do osoby chorego, gdzie rzeczownik “osoba” zawsze pojawia się przed przymiotnikiem “chory”.Dlatego wasze działanie niech będzie stale nakierowane na godność i życie człowieka, bez jakiejkolwiek zgody na działania o charakterze eutanazji, wspomaganego samobójstwa, zaprzestania podtrzymywania życia, nawet wtedy, gdy stan choroby jest nieodwracalny.

W obliczu sytuacji krytycznych i możliwej porażki nauk medycznych wobec przypadków klinicznych coraz bardziej problematycznych i wobec niekorzystnych diagnoz, jesteście wezwani do otwarcia się na wymiar transcendentny, który może ukazać najgłębszy sens waszej profesji. Pamiętamy, że życie jest święte i należy do Boga, dlatego jest nienaruszalne i nietykalne (por. Instr. Donum vitae, 5; Enc. Evangelium vitae, 29-53). Życie ma być przyjmowane, chronione, szanowane i trzeba mu służyć od jego zaistnienia aż do śmierci: domagają się tego zarówno rozum, jak i wiara w Boga autora życia. W niektórych przypadkach sprzeciw sumienia pozostaje dla was koniecznym wyborem, aby pozostać wiernymi waszemu „tak” dla życia i osoby. W każdym razie wasz profesjonalizm ożywiany chrześcijańską miłością, będzie najlepszą formą służby wobec podstawowego prawa człowieka, jakim jest prawo do ​​życia. Nawet wówczas, kiedy nie będziecie w stanie wyleczyć, zawsze będziecie mogli otoczyć opieką za pomocą gestów i procedur, które przynoszą ulgę i wytchnienie pacjentowi.

Niestety, w niektórych kontekstach wojny czy konfliktu zbrojnego atakuje się personel medyczny i placówki, które zajmują się przyjmowaniem i leczeniem chorych. W niektórych miejscach również władza polityczna próbuje manipulować pomocą medyczną na swoją korzyść, ograniczając autonomię prawną przysługującą profesji medycznej. W rzeczywistości, atakowanie tych, którzy poświęcają się służbie cierpiącym członkom społeczeństwa, nikomu nie przynosi pożytku.

5. W tym XXVIII Światowym Dniu Chorych myślę o wielu braciach i siostrach, którzy na całym świecie nie mają dostępu do leczenia, ponieważ żyją w biedzie. Zwracam się zatem do instytucji opieki zdrowotnej i rządów wszystkich krajów świata, aby mając na uwadze aspekt ekonomiczny, nie zaniedbywały sprawiedliwości społecznej. Ufam, że łącząc zasady solidarności i pomocniczości, zostanie podjęta współpraca dla zapewniania wszystkim dostępu do odpowiedniej opieki medycznej w celu ochrony i odzyskiwania zdrowia. Z serca dziękuję wolontariuszom, którzy oddają się służbie chorym, uzupełniając w wielu przypadkach braki strukturalne i odzwierciedlając poprzez gesty czułości i bliskości obraz Chrystusa Dobrego Samarytanina.

Najświętszej Maryi Pannie, Uzdrowieniu Chorych, zawierzam wszystkich, którzy dźwigają ciężar choroby wraz z ich rodzinami, a także wszystkich pracowników służby zdrowia. Wszystkich z czułością zapewniam o bliskości w modlitwie i z serca udzielam Apostolskiego Błogosławieństwa.

Watykan, 3 stycznia 2020 r.,
we wspomnienie Najświętszego Imienia Jezus

Franciszek

SCROLL_TEXT
Print Friendly, PDF & Email

Podziel się

    Archiwa

    Kategorie

    • Aktualności
    • Archiwum
    • Bez kategorii
    • Działo sie
    • Dzieci Maryi
    • Intencje
    • Kącik misyjny
    • Nasza historia
    • O świętych
    • Ogłoszenia
    • Statystyki
    • TP

    Najnowsze wpisy

    • (brak tytułu)
    • Porządek nabożeństw 26.03. – 2.04.2023 r.
    • Ogłoszenia duszpasterskie 26.03. – 2.04.2023 r. 
    • Czy pozwalam by Jezus wyprowadził mnie z mroku moich grzechów?
    • Św. Jan Paweł II – stanowisko Konferencji Episkopatu Polski

    Kontakt

    1. Imię *
      * Proszę przedstaw się
    2. Email *
      * Proszę podać prawidłowy adres email
    3. Wiadomość *
      * Proszę wpisać treść wiadomości