KRÓTKI RYS POWSTANIA ŻYWEGO RÓŻAŃCA W GIERAŁTOWICACH
Św. Ojciec Pio mówi «kochajcie Matkę Bożą i głoście Jej miłość. Sami odmawiajcie różaniec i polecajcie modlitwę różańcową».
Modlitwa różańcowa zrodziła się z pobożności ludu. Praktyka odmawiania tej modlitwy znana jest od XII wieku. Jej szczególnym propagatorem był św. Dominik, któremu towarzyszyli w tym dziele jego współbracia zakonu dominikanów. To właśnie oni rozpowszechnili Różaniec w różnych częściach Włoch i Europy. Aktualną formę Różańca zatwierdził papież Pius V. Na pamiątkę zwycięstwa pod Lepanto (1571 r.) ustanowił też święto Matki Bożej Różańcowej (7 października). Modlitwa różańcowa zalecana była przez wielu papieży. Jej wielkie znaczenie dla chrześcijańskiej duchowości podkreślali między innymi Pius XI, Pius XII, Jan XXIII, Paweł VI a Jan Paweł II uważał Różaniec za zdrowy pokarm dla pobożności osobistej, zachęcając do częstego odmawiania tej modlitwy.
Zrodziła się myśl aby odnowić w naszej parafii «Rodzinę Różańcową».
11 lutego 2003 r. odbyło się pierwsze przyjęcie członków do «Żywego Różańca» (Róż Różańcowych). Powstały dwie Róże po 20 osób w każdej. Obecnie w parafii jest 9 Róż Różańcowych. Wprowadzenie do Wspólnoty Żywego Różańca dokonuje się przez wpisanie wstępującego do Parafialnej Księgi Żywego Różańca i wydanie dyplomu przynależności.
Członek zobowiązany jest do codziennego odmawiania jednej tajemnicy Różańca Św. z rozważaniem przydzielonej mu tajemnicy, uczestniczyć w comiesięcznych spotkaniach formacyjnych i Mszy Św. Obowiązkiem członka jest częsty udział w życiu sakramentalnym oraz pogłębienie swojej wiary i wiedzy religijnej. Następnym obowiązkiem jest szerzyć cześć do Najświętszej Maryi Panny, przykładem życia i działalnością apostolską stawać w obronie wiary i Kościoła. Obowiązkiem członka jest udział w pogrzebach zmarłych członków Wspólnoty Różańcowej oraz w miarę możliwości wspomagać ubogich.