W związku z trwającą wojną na Ukrainie przeżywamy obecnie bardzo trudny czas niepewności, w którym może rodzić się w nas lęk o życie i o przyszłość. Ponadto jesteśmy świadkami szerzącego się zła, które zdaje się triumfować nad dobrem. Jako osoby wierzące, wiemy jednak, że zwycięstwo już się dokonało – Syn Boży umarł za nasze grzechy i pokonał zło. Każdy człowiek jednak stoi przed wyborem, którego musi dokonać osobiście, by zwrócić się do Boga, a odwrócić się od grzechu. Dlatego Bóg daje nam czas. Czas na nawrócenie – CZAS MIŁOSIERDZIA. Czas, w którym Bóg nie chce karać, ani sądzić ludzkości, ale pragnie ją uleczyć, przytulając do swego miłosiernego serca – jak wyznał św. Siostrze Faustynie Kowalskiej (Dz. 1588). Mówił do niej: Daję ludzkości ostatnią deskę ratunku – to jest ucieczkę do miłosierdzia Mojego (Dz. 998).

Przed nami Niedziela Miłosierdzia Bożego (Święto Miłosierdzia – 24 kwietnia). Podejmijmy wspólnie nowennę polegającą na odmawianiu Koronki do Bożego Miłosierdzia przez 9 dni. Nowennę tę rozpoczniemy w Wielki Piątek (15 kwietnia), a zakończymy w wigilię Niedzieli Miłosierdzia (23 kwietnia).

Ufając w obietnicę Jezusa przekazaną przez św. Faustyną: W tej nowennie udzielę duszom wszelkich łask (Dz. 796), będziemy prosić o ustanie wojny oraz to, by jak najwięcej osób zwróciło się z ufnością do Miłosierdzia Bożego.

Niech dodatkową motywacją będą dla nas słowa św. Jana Pawła II wypowiedziane w dniu kanonizacji św. Faustyny (30 kwietnia 2000)

„Jezus powiedział do Siostry Faustyny: Nie znajdzie ludzkość uspokojenia, dopokąd się nie zwróci z ufnością do miłosierdzia Mojego („Dzienniczek”, 300). Za sprawą polskiej zakonnicy to orędzie związało się na zawsze z XX wiekiem, który zamyka drugie tysiąclecie i jest pomostem do trzeciego. (…) Co przyniosą nam  nadchodzące lata?  Jaka będzie  przyszłość człowieka na ziemi? Nie jest nam dane to wiedzieć. Jest jednak pewne, że obok kolejnych sukcesów nie zabraknie niestety także doświadczeń bolesnych. Ale światło Bożego miłosierdzia, które Bóg zechciał niejako powierzyć światu na nowo poprzez charyzmat Siostry Faustyny, będzie rozjaśniało ludzkie drogi w trzecim tysiącleciu.

Konieczne jest jednak, aby ludzkość,  podobnie jak  niegdyś Apostołowie, przyjęła dziś w wieczerniku dziejów Chrystusa zmartwychwstałego, który pokazuje rany po ukrzyżowaniu i powtarza: Pokój wam! Trzeba, aby ludzkość pozwoliła się ogarnąć i przeniknąć Duchowi Świętemu, którego daje jej zmartwychwstały Chrystus. To Duch leczy rany serca, obala mury odgradzające nas od Boga i od siebie nawzajem, pozwala znów cieszyć się miłością Ojca i zarazem braterską jednością”

Skoro w naszej Ojczyźnie Jezus złożył tak wielki skarb, jakim jest orędzie miłosierdzia przypomniane i przekazane światu na nowo przez skromną polską siostrę zakonną – św. Faustynę, podejmijmy jej misję.

Niech z naszej Ojczyzny wypłynie wielkie wołanie o miłosierdzie dla całego świata, by każdy człowiek na ziemi otworzył się na dar miłosierdzia Bożego oraz przyjął Jezusa Zmartwychwstałego jako swego Pana i Zbawiciela!